Nieuws over Sonja
14 december 2002
Speech van Sonja op het sportgala Speech van Sonja op het sportgala Beste fans,

Afgelopen maandag 9 december is Sonja gehuldigd als Sportvrouw van het Jaar 2002 van de gemeente Eindhoven. Eerst werd tijdens een besloten buffet in de foyer van het Eindhovense Muziekcentrum Frits Philips aan een aantal sporters, waaronder Sonja, de Sportpenning van de gemeente Eindhoven uitgereikt door wethouder mevrouw Mittendorff.

Aansluitend werden in de grote zaal van het Muziekcentrum voor een groot publiek de onderscheidingen uitgereikt voor de Sportman, Sportvrouw en Sportploeg van het Decennium. Die gingen respectievelijk naar Pieter van den Hoogenband, Inge de Bruijn en de PSV voetbalploeg.

Sonja ontving de fraaie handgeblazen glazen trofee voor Sportvrouw van het Jaar 2002 uit handen van tennisser Paul Haarhuis. Ze was er heel erg blij mee.

In het Eindhovens Dagblad was er het volgende over te lezen:

Rolstoeltennisster Sonja Peters werd geëerd als sportvrouw van het jaar 2002. Bij de mannen ging ook die prijs naar Pieter van den Hoogenband, vanwege zijn goede prestaties op de EK in Berlijn. Bij zijn afwezigheid en griep van vader Cees-Rein gaf moeder Astrid gisteravond acte de presence.

Spontane speech
De enige prijswinnaar die op het podium een spontane speech hield was de Eindhovense Sonja Peters. 'Dankjewel dat ik gekozen ben, dit betekent heel veel voor me. Rolstoeltennis is altijd een ondergeschoven kindje en daarom ben ik blij met deze aandacht voor de sport', zei ze stralend in de microfoon. Ze werd daarbij omringd door de selectie van Oranje Zwart. De hockeyers, winnaar van de Europa Cup II en de Nederlandse zaaltitel, werden gehuldigd als sportploeg van het afgelopen jaar. O.Z. was óók genomineerd als ploeg van het decennium, maar die eer ging - en dat was geen grote surprise - naar PSV-voetbal. Verdediger André Ooijer nam de prijs namens het team in ontvangst en oogstte applaus toen hij en passant het landskampioenschap voor de huidige voetbaljaargang beloofde.		 Alle gehuldigden sportprijzen 2002 alle gehuldigdend sportprijzen 2002
18 november 2002
Prijsuitreiking Masters 2002
Sonja bij prijsuitreiking van de Masters 2002		 Sonja heeft in de finale van de Masters met een minimaal verschil van Esther Vergeer verloren. Heel, heel jammer. Zoveel mensen die haar ook de overwinning van harte gunden!
De finale was voor een duizendkoppig publiek bijzonder aantrekkelijk, voor de vele fans van Sonja zenuwslopend en de uitslag voor Sonja, en niet alleen zij, een stevige teleurstelling, zo dicht als ze bij de winst was geweest.
Sonja speelde bijzonder geconcentreerd en vastberaden en haalde zo met 6-4 de eerste set binnen tegen een nerveuze Esther. Op 4-2 voorsprong in de tweede set begon er onbewust toch iets van zenuwen op te spelen. Sonja bleef echter goed tennissen, maar toch kon Esther het initiatief overnemen en met 4-6 de score gelijktrekken. De derde set ging heel gelijk op met vaak het initiatief aan Sonja’s kant. Op 5-4 kon ze serveren voor de wedstrijd, maar Esther trok weer gelijk. Uiteindelijk werd het tiebreak waarin Esther net weer dat beetje extra had om de winst te pakken: 7-3. Na het laaste punt volgde bij Sonja een emotionele ontlading waarbij racket en pet door de lucht vlogen en er wat traantjes kwamen. Heel begrijpelijk als je zo ontzettend dicht bij de overwinning bent geweest.
In het interview voor het publiek onmiddellijk erna vertelde Sonja “ Normaal ben ik na afloop niet zo kwaad, maar er zat zoveel spanning in en het was zo’n spannende wedstrijd. Ik ben al heel lang niet meer zodichtbij Esther geweest. Ik ging de wedstrijd in met het gevoel dat ik niets te verliezen had, maar op het moment dat je dichtbij komt krijg je het gevoel dat je toch wat te verliezen hebt. Ja, ik ben heel teleurgesteld. Maar ik vond het een leuke wedstrijd, goede wedstrijd. Ik heb het gevoel gehad dat ik goed door bleef slaan. Ik merkte wel dat Esther zenuwachtig was, maar ik vind het erg knap van haar dat ze tegen het einde toch een tandje bij kan zetten en het dan afmaakt”. Op de vraag hoe lang ze nodig heeft om het te verwerken antwoordt ze: “Niet zo erg lang. Ik ga me even terugtrekken en dan zie je me weer gewoon onder de mensen”.

We zijn bijzonder trots op Sonja die een geweldig sterk toernooi heeft gespeeld en als enige Esther zo het vuur aan de schenen heeft kunnen leggen.
16 november 2002
Door een prachtige overwinning op Djoke van Marum heeft Sonja de finale bereikt van de de NEC Wheelchair Tennis Masters, het officieuze wereldkampioenschap rolstoeltennis.
In de eerste set speelde Sonja Djoke volledig weg en was het in iets meer dan twintig minuten 6-1. Daarna kwam Djoke beter in haar spel. Met soms haarzuivere returns en lange rallies wist ze een krappe voorsprong vast te houden en met 5-7 de tweede set te pakken. In de derde set was Sonja weer helemaal terug en verdiende met 6-3 haar plaats in de finale tegen Esther Vergeer. Sonja was ontzettend blij met deze prestatie, haar eerste finale in de Masters. Het wordt dit jaar haar vijfde finale tegen Esther, en is het spreekwoord niet dat vijfmaal scheepsrecht is? En zeker met jullie steun.
Dus zullen jullie op zondagochtend wel vroeg op moeten staan om op tijd op Sportpark Bokkeduinen in Amersfoort te zijn, want de wedstrijd begint al om 11.00 uur! Zie je daar.
16 november 2002
Met een redelijk gemakkelijke overwinning op de Japanse Chiyoko Ohmae, 6-2, 6-3, heeft Sonja haar uitstekende vorm onderstreept. Ze won in het enkelspel immers alle drie wedstrijden in haar poule. In de halve finale die op zaterdag om 12.00 uur gespeeld wordt neemt ze het op tegen Djoke van Marum.

In het dubbelspel speelde Sonja en Jiske Griffioen de halve finale tegen het ervaren koppel Djoke van Marum en Betty Klave. “Het was een leuke wedstrijd, maar we maakten in het begin veel fouten zodat het snel 2-6 was. In de tweede set kwamen we te laat op dreef, hadden nog een set point, maar verloren in de tiebreak met 7-3”.
15 november 2002
Sonja heeft de halve finale van het enkelspel gehaald. In een spannende wedstrijd met vaak lange rallies won ze in drie sets van world’s number 2 Maaike Smit. De eerste set ging met 3-6 naar Maaike. "In het begin was ik wat zenuwachtig en maakte behoorlijk wat fouten en dubbele servicefouten". In de tweede set ging Sonja steeds beter spelen en trok het laken naar zich toe: 6-3. Ook in de derde set liet ze zien dat ze met powertennis het bekeken spel van Maaike kan breken: 6-2. Door deze overwinning is Sonja als beste van de poule geplaatst voor de halve finale. In het dubbelspel is ze samen met Jiske Griffioen ook geplaatst.

Op vrijdag speelt Sonja om 12.00 uur tegen Chiyoko Ohmae de laatste wedstrijd in de poule en na 17.00 uur de halve finale in het dubbelspel.
14 november 2002
Sonja heeft in de eerste ronde van het enkelspel met dikke cijfers gewonnen van de Britse Janet McMorran: 6-1, 6-2. "Het liep heel lekker" keek Sonja tevreden op haar eerste partij terug. "Ook mijn service ging erg goed, ik heb geen enkele dubbele fout geslagen en zeven of acht aces".

In het dubbelspel samen met Jiske Griffioen hadden ze ook niet teveel moeite met Hope Lewellen (USA)/Brigitte Ameryckx (BEL): 6-3, 6-3.

Vanmiddag speelt Sonja tegen Maaike Smit, niet vóór 14.00 uur. De dubbel tegen Sharon Walraven/Simone Blaauw is een walkover wegens opgave van Sharon Walraven.

Op de site van de Masters www.wheelchairtennis.nl staat het volgende verslag van Sonja's wedstrijd.

Sonja Peters goed op dreef tegen Janet McMorran
De wedstrijd tussen Sonja Peters en de Engelse Janet McMorran op woensdagmiddag eindigde in een eenvoudige zege voor de Nederlandse speelster. De kersverse coach van McMorran, de Nederlander Marc Kalkman, gaf toe dat zijn pupil veel fouten had gemaakt. "Sonja speelde erg sterk en maakte weinig fouten. Janet gaf achteraf aan dat ze toch wel erg zenuwachtig was. Hierdoor had ze niet de precisie in haar slagen die nodig is om Sonja Peters in vorm te verslaan." Kalkman is nog maar sinds 3 weken de trainer van de Engelse speelster, dus hij heeft nog geen uitgebreid trainingsplan opgesteld. "We moeten proberen om de wapens die ze heeft, te verfijnen. Ze is nog steeds erg gemotiveerd om zo goed mogelijk te spelen, dus daar gaan we hard aan werken."

De wedstrijd had een saillant tintje. Kalkman is jarenlang de trainer van Peters geweest, voordat ze bij Aad Zwaan ging trainen. "Natuurlijk wilde Sonja wat laten zien. Ik moet zeggen dat dat haar goed is gelukt."
13 november 2002
Beste fans,
Van dinsdag 12 november t/m zondag 17 november worden de NEC Wheelchair Tennis Masters gehouden in Amersfoort. Dit is een van de belangrijkste evenementen van het jaar. De acht hoogst geplaatste spelers of teams komen tegen elkaar uit in het enkelspel en in het dubbelspel. Sonja doet dit jaar voor de vijfde keer mee.

Over de loting is Sonja goed te spreken. In het enkelspel komt ze de eerste rondes achtereenvolgens Janet McMorran tegen (op woensdag, niet vóór 14.00 uur), dan op donderdag Maaike Smit en op vrijdag Chiyoko Ohmae.
In het dubbelspel heeft ze haar eerste wedstrijd samen met aankomend talent Jiske Griffioen al gespeeld tegen het als eerste geplaatste duo Esther Vergeer/Maaike Smit. Die verloren ze met 2-6, 4-6. "Het liep ondanks het verlies best lekker" vertelt Sonja, "Jiske en ik begonnen steeds beter aan elkaar te wennen, dus dat komt wel goed de komende wedstrijden". De volgende partij is tegen Sharon Walraven samen met landgenote Simone Blaauw. Deze wedstrijd is gepland op woensdag, niet vóór 19.00 uur.
De NEC Wheelchair Tennis Masters zijn een unieke gelegenheid om de hele wereldtop in actie te zien. Sonja zou het bijzonder fijn vinden als jullie komen kijken. Via de site zullen we jullie actueel op de hoogte houden van Sonja's resultaten.

Verder informatie, inclusief een routebeschrijving (onder de kop accomodation/map) is ook te vinden op de site van de Masters: www.wheelchairtennis.nl

Het toernooi wordt gehouden op
Sportingclub Bokkeduinen
Sportpark Bokkeduinen 11
3819 BD Amersfoort
Tel. 033-422 50 00

A28/E30, afslag no.5 Maarn. Het sportpark ligt vlakbij Dierenpark Amersfoort (staat op borden aangegeven). Tot ziens!
31 oktober 2002
Beste fans,

Sonja is gekozen tot sportvrouw van het jaar 2002 van de gemeente Eindhoven!!!
Deze eervolle onderscheiding komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Het Eindhovens Dagblad schrijft daarover: "Alleen al op basis van haar presaties in het afgelopen jaar moet haar prijzenkast wel uitpuilen. De nummer vier van de wereldranglijst werd in het Italiaanse Tremosine wereldkampioen met het nationale vrouwenteam, ze won het dubbelspel op de French en Australian Open en werd in het enkelspel tweede op de Open toernooien van ondermeer Nederland, Frankrijk, Australië en Amerika". Daar zou voor het enkelspel de winst op de Cajun Classic (USA) en tweede plaatsen in Japan en Engeland nog aan toegevoegd kunnen worden.

Bij de heren viel de keuze op Pieter van den Hoogenband en bij de sportploegen op het hockeyteam van Oranje Zwart. Ter gelegenheid van de tiende editie dingt Sonja bovendien mee in de verkiezing van de sportvrouw van het decennium. Ze verkeert daarbij in het illustere gezelschap met o.a. Inge de Bruijn en Anky van Grinsven. De lezers kunnen via het insturen van een bon uit de krant hun keuze maken.

De verkiezing is een co-productie van de gemeente Eindhoven en het Eindhovens Dagblad. De onderscheidingen wordt tijdens een groots Sportgala op 9 december a.s. uitgereikt.

We zijn ontzettend trots op Sonja en op de erkenning van haar prestaties!
14 oktober 2002
Op de US Open in San Diego is Sonja tweede geworden. In de finale van dit Super Series toernooi verloor ze van Esther Vergeer met 6-3, 6-0. Het was een wedstrijd van topniveau met lange rallies en in een heel hoog tempo, maar het was vooral Esther die de games wist te winnen. Sonja was dan ook heel tevreden over haar spel, maar niet over de score. "Het was een hele goede finale", vertelt ze. "Ik heb heel lekker gespeeld, heb een heel goed gevoel over wat ik deed en bleef de hele wedstrijd goed doorslaan. Iedereen tegen wie ik nu gespeeld zou hebben had ik van de baan geslagen.......behalve Esther. Die is op dit moment een klasse apart en al ruim twee jaar ongeslagen".

In het dubbelspel werd Sonja samen met Australische partner Daniela di Toro in de halve finale uitgeschakeld door het Canadese/Japanse duo Yuka Chyoku/Chiyoko Ohmae 6-1, 7-5. Het was zo'n wedstrijd waarbij niks wilde lukken bij allebei.

Het laatste tournooi van dit jaar zijn de NEC Wheelchair Tennis Masters die van 12 tot 17 november in Amersfoort worden gehouden. In het dubbelspel speelt Sonja samen met het jonge talent Jiske Griffioen. We houden jullie op de hoogte.
 Prijsuitreiking US Open 2002
25 september 2002
Het vrouwenteam voor de World Team Cup
Bloemen van sponsor NRG
Bloemen van sponsor NRG 		We hebben een wereldkampioen in huis!





Samen met het Nederlandse damesteam rolstoeltennis heeft Sonja de Invacare World Team Cup gewonnen. Dit wereldkampioenschap voor landenteams werd afgelopen week in Tremosine in Italië gehouden met teams uit 31 landen. Het als eerste geplaatste Nederlandse team met coaches Aad Zwaan en Ton Janssen deed wat van hen verwacht werd. Ze versloegen achtereenvolgens Frankrijk en Japan met 3-0. In de finale tegen Amerika won Sonja gemakkelijk van Karin Korb met 6-2, 6-0. "Voor de wedstrijd was ik nog wel gespannen maar eenmaal op de baan liep het als een fluitje". Haar teamgenoot Esther Vergeer maakte vervolgens het karwei af en won al even gemakkelijk van Sharon Clark met 6-0, 6-3. De dubbel werd toen niet meer gespeeld, de winst was immers binnen! Op de foto (van de ITF site) van links naar rechts: Sonja, Sharon Walraven, Aad Zwaan, Esther Vergeer en Maaike Smit (geblesseerd). Deze week komen er betere foto's op Sonja's site. Vanwege het ontbreken van internet mogelijkheden kon Sonja jullie helaas niet zelf op de hoogte houden.

Over twee weken vertrekt ze alweer naar San Diego om haar titel te verdedigen van de US Open die van 8 tot 13 october wordt gespeeld.
Fans bij de World Team Cup
Fans bij de World Team Cup
16 september 2002
Sonja is op de Nationale Rolstoeltenniskampioenschappen in Roosendaal als tweede geëindigd. In een aantrekkelijke finale verloor ze van Djoke van Marum met 6-7(2), 3-6.

Op haar niet erg favoriete ondergrond van gravel speelde Sonja heel aanvallend tennis, maar Djoke -vast als een huis- bracht soms de meest onhaalbaar lijkende ballen terug en trok op belangrijke momenten aan het langste eind.

Onmiddellijk na afloop spoedde Sonja zich naar Amsterdam van waaruit ze naar Italië vloog om zich bij de rest van het nederlandse team voor de World Team Cup te voegen. Die hebben afgelopen week als voorbereiding op dit wereldkampioenschap voor landenteams een toernooi in Livorno gespeeld, maar vanwege studie kon Sonja daar niet naar toe.

De World Team Cup wordt van 16-22 september gehouden in Tremosine. Hieraan wordt deelgenomen door 32 herenteams, 12 damesteams, 8 junior teams en 8 quad teams. Het nederlandse damesteam is als eerste geplaatst en bestaat uit Esther Vergeer, Maaike Smit, Sharon Walraven en Sonja Peters.

Resultaten en foto's zijn dagelijks te vinden op de ITF website itfwheelchairtennis.com maar natuurlijk houden we jullie ook op de hoogte.
12 september 2002
Beste fans,

Deze week worden in Roosendaal de Nationale Rolstoeltenniskampioenschappen gehouden. Sonja speelt haar eerste enkelpartij op vrijdag 13 september om 18.00 uur. Op zaterdagmorgen geeft Sonja vanaf 10.00 uur een clinic. We zullen proberen om resultaten en verdere speeltijden te mailen en op de site te zetten.

Vanwege studie (verplicht practicum) speelt Sonja geen dubbelspel. De studie is ook de reden dat ze deze week niet met de rest van de nederlandse ploeg deelneemt aan de Citta di Livorno in Italië, als voorbereiding op de Worl Team Cup die komende week in Tremosine wordt gespeeld. De World Team Cup is te beschouwen als het wereldkampioenschap voor landenteams en Sonja is er dan ook trots op om lid van het nederlands team te zijn.

De Nationale Rolstoelkampioenschappen worden georganiseerd door TV Vierhoeven.
Routebeschrijving naar Tennispark Vierhoeven.

Komend uit richting Bergen op Zoom bij knooppunt "De Stok"richting Breda aanhouden
Komend uit richting Rotterdamde A17 volgen tot knooppunt "De Stok" en dan richting Breda aanhouden
Vanuit alle richtingen (inclusief Breda):

Afrit 24 nemen
Komend vanuit richting Bergen op Zoom/Rotterdam aan einde afrit rechts / komend vanuit richting Breda aan einde afrit links
Meteen rechts afrit Kroeven-Langendonk
Bij verkeerslichten aan einde afrit linksaf de Burgemeester Schneiderlaan in
Tweede weg rechts (Zundertseweg)
Tweede weg rechts (Visdonkseweg) en doorrijden totdat u een bord ziet van Tennispark Vierhoeven
Rechtsaf naar het parkeerterrein.

Tot ziens in Roosendaal?
14 augustus 2002
NIEUWS
Na een week rust en fysiotherapie had Sonja geen last meer van haar schouderblessure en had weer volop zin in de Swiss Open. In het enkelspel kwam ze al in de halve finale Esther Vergeer tegen. Die was in een supervorm en Sonja was dan ook kansloos: "Ik heb met 6-0, 6-1 van Esther verloren. Ik had er gewoon niks tegen in te brengen zo goed was ze. Heel frustrerend maar echt niks aan te doen. Volgens mij speelde ze met een toverstokje in plaats van een racket". In de dames dubbel bereikte ze samen met Betty Klave de finale tegen Esther Vergeer en Maaike Smit. Dat ging heel aardig maar ze verloren met 6-4, 7-6 (7-4).
De mixed dubbel is een verhaal apart. Die speelde Sonja samen met de amerikaan Nick Taylor, een quad in een electrische rolstoel. De quads zijn een aparte categorie in het rolstoeltennis voor mensen met een handicap aan zowel armen als benen. Nick en Sonja zorgden voor een unieke prestatie door ondanks deze extra handicap de finale te bereiken. Dat werd ook een leuke wedstrijd die vanwege de regen als pro-set werd gespeeld en die ze met 6-8 verloren van (alweer) Esther Vergeer en aankomend frans talent Michael Jeremiasz.
 Nick Taylor, op de Swiss Open 2002
8 augustus 2002
Na de prima prestatie op de British Open had Sonja last van nek en schouder en was ontzettend moe. Dat is op zich ook niet zo verwonderlijk want vier toernooien achter elkaar waarbij zij drie keer in de finale stond is een forse aanslag op je conditie. Van de huisarts kreeg Sonja een week rust en fysiotherapie voorgeschreven. Dat betekende wel dat ze de Austrian Open afgelopen week moest afzeggen, maar het resultaat is dat Sonja weer fit is en de komende week er bij de Swiss Open weer volop tegenaan kan gaan.
29 juli 2002
Sonja op de British open 2002 Op de British Open in Nottingham heeft Sonja tweemaal de finale bereikt. Een prima prestatie op dit prestigieuze Super Series toernooi, wat te vergelijken is met een Grand Slam bij het valide tennis en dus ook weer de nodige ranking punten oplevert.
Sonja bereikte de finale in het enkelspel door fraaie overwinningende op tweemaal British Open kampioene Daniela di Toro uit Australië (6-1, 4-6, 6-3) en op de nummer twee van de wereld Maaike Smit (6-2, 7-5). In de finale tegen Esther Vergeer hing een sensatie in de lucht. Het was namelijk precies twee jaar geleden dat Sonja de laatste was die van Esther wist te winnen...jawel, op diezelfde British Open. Maar nummer één van de wereld en Olympisch kampioene Esther liet zich niet verrassen, won met 7-5, 6-3 en blijft ongeslagen.
In het dubbelspel bereikte Sonja samen met Daniela di Toro ook de finale waarin ze het tegen Esther Vergeer en Maaike Smit moesten opnemen. Het was een hele leuke partij, maar ze kwamen toch wel tekort en verloren met 3-6, 1-6.
Tijdens het toernooi was er nog hoog bezoek van Hare Koninklijke Hoogheid de Hertogin van Gloucester.
23 juli 2002
Na twee finaleplaatsen in de voorgaande toernooien ging het bij de Belgian Open minder. In het enkelspel vloog Sonja er al meteen in de eerste ronde tegen Djoke van Marum uit met 6-7en 2-6. "Het ging erg slecht en ik was erg moe" liet Sonja weten. In het dubbelspel loste ze een belofte in door samen met de amerikaanse junior Kirsten Mohr te spelen. Helaas hadden ze in Djoke van Marum en Betty Klave wel heel sterke tegenstanders in de eerste ronde, zodat met 2-6 en 0-6 een snel einde kwam aan hun gezamenlijk optreden.
15 juli 2002
Opnieuw heeft Sonja de finale van een toernooi bereikt. Op de Dutch Open versloeg Sonja in de halve finale met powertennis de nummer twee van de wereld Maaike Smit: 6-2, 6-4. Het toernooi werd voor de eerste keer op een mooie lokatie in Rotterdam gehouden op een steenworp afstand van dierenpark Blijdorp. De giraffen aan de overkant van de weg rekten af en toe hun nekken om het fraaie tennis beter te kunnen volgen en regelmatig vloog een paar ooievaars over. In de finale kon Sonja echter het tempo van wereldkampioene en nummer één van de wereld Esther Vergeer niet helemaal bijhouden. Esther is inmiddels al bijna twee jaar ongeslagen!
Sonja speelde geen dubbels om te kunnen assisteren bij het internationale Junior Camp wat tegelijkertijd werd gehouden. Haar eigen tenniscarriere kreeg een beslissende impuls op het allereerste Camp. Ze vond het dan ook ontzettend leuk om de groep van 34 kinderen in de leeftijd van zo'n 10 jaar tot 18 jaar te helpen zich verder te ontwikkelen. Diversen daarvan zullen in de toekomst zeker bij de top gaan horen.
 Ooievaars als publiek
8 juli 2002
De French Open was voor Sonja heel succesvol. In het enkelspel bereikte ze gemakkelijk de finale via een walkover wegens ziekte van Janet McMorran. Daarin ontmoette ze Esther Vergeer. Sonja speelde een goede wedstrijd maar Esther was toch net wat sterker: 4-6, 4-6.
In het dubbelspel speelde Sonja samen met Esther Vergeer en dat is natuurlijk een heel sterk dubbel. Ze hadden dan ook weinig moeite om zich voor de finale te plaatsen waarin ze gemakkelijk wonnen van Jiske Griffioen en Monique de Beer met 6-2, 6-0.
Vanaf dinsdag 9 juli speelt Sonja de Dutch Open die in Rotterdam worden gehouden op Tennispark Blijdorp, Stadhouderslaan 181, tel. 010-4654977. Sonja zal alleen in het enkelspel spelen omdat ze de rest van de tijd zal assisteren bij het internationale Junior Camp dat daar tegelijkertijd plaatsvindt. Zelf begon ze haar tenniscarriere op het allereerste Junior Camp.
16 juni 2002
Sonja met Oma Peters op Kiwanis Brabant Open Beste fans,

De Kiwanis Brabants Open is een nationaal toernooi, wat Sonja vooral heeft gespeeld voor de gezelligheid. Maar natuurlijk wilde ze evengoed wel winnen. In het enkelspel verloor Sonja al in de kwartfinale van aankomend jeugdig talent Jiske Griffioen met 2-6, 4-6. Zo'n wedstrijd waarin het niet lekker loopt en bij de tegenstander alles lukt. Jammer, maar niet dramatisch. In het dubbelspel beleefde ze veel lol samen met Esther Vergeer en wonnen ze in de finale vrij gemakkelijk van Maaike Smit en Mette van Dongen: 6-0, 4-6 (middagdutje), 6-1.

Diverse sponsors en een aantal fans waren aanwezig. Een opmerkelijke toeschouwer was oma Peters die met haar 97 jaar Sonja's verrichtingen nog steeds op de voet volgt.

Sonja heeft nog twee weekjes wat vrije tijd, maar daarna staat er zes weken op rij een aantal europese toernooien op de agenda.
23 mei 2002 Hoi allemaal,

Sorry dat het even geduurd heeft voordat het volgende mailtje er was maar ik was er de laatste dag in Japan niet meer aan toe gekomen en toen ik thuiskwam, tja, toen moest ik eerst even mijn jetlag uitslapen! Dat is nu gebeurd en dus is het tijd jullie op de hoogte te brengen van de rest van het toernooi. De laatste twee dagen zijn rustig verlopen. Op zaterdagavond was er een barbeque (weet iemand hoe je dat woord spelt?) maar daar ben ik niet meer naar toe gegaan omdat ik moe was en goed wilde uitrusten voor de finale van zondag. Ontzettend leuk dat er elke avond iets georganiseerd werd maar dat maakt het wel extra vermoeiend!

Zondag ochtend begon slecht. De eerste bus zou om 7.45 komen, de tweede om 7.50 en de derde om 8.15. De eerste twee bussen werden gecancelled dus stonden we met een grote groep te wachten voor de bus van 8.15. Maar die kwam niet opdagen! Ik moest om 9.00 inspelen en hoe later het werd hoe zenuwachtiger ik werd dat ik het niet zou halen. Alle Japanners zaten daar rustig te wachten, niet een die het in zijn hoofd haalt uit te zoeken wat er aan de hand is. Op zulke momenten wou ik echt dat ik Japans sprak! Gelukkig kwam ik een meisje tegen dat een beetje Engels sprak en zij heeft voor mij het transport gebeld. Bleek dat de bus niet zou komen maar toen ze hoorden dat er zo'n grote groep stond te wachten kwam hij alsnog. Helaas was mijn inspeeltijd toen al over. Ik ben nog tien minuutjes op de baan gesprongen bij iemand anders maar echt een goede voorbereiding was het niet....

De wedstrijd was niet van bijzonder hoge kwaliteit. Alles bij elkaar was het wel het beste tennis van de week. Dat kwam omdat het niveau van Daniela aanzienlijk hoger ligt dan van de rest van de meisjes waar ik tegen gespeeld heb. Maar daardoor kwam ook mijn tennis onder druk te staan en bleek dat mijn slagen niet goed genoeg liepen om dat niveau aan te kunnen. Jammer want de rest van de week voelde het zo goed. Ik verloor met 6-2 6-3.

De dubbel was ontzettend leuk. We wonnen vrij gemakkelijk van Yuka Chokyu en Chioko Ohmae met 6-1 6-3. Het is me goed bevallen om met Danni te dubbelen en kijk nu al uit naar de British Open en de US Open waar ik weer met haar ga dubbelen. We hebben veel lol gehad en ondanks dat het pas de eerste keer was dat we samen speelden leek het alsof we goed op elkaar ingespeeld waren.

Maandagochtend moest ik alweer veel te vroeg mijn bed uit voor de terugreis. Op het vliegveld kreeg ik nog een laatste beetje Japan mee. Echt ongeloofelijk, maar zelfs daar spreken ze geen Engels! Het toernooi had een tolk mee gestuurd maar die spreekt slechter Engels dan de gemiddelde Nederlander...En zoals ik de hele week al gemerkt had wordt alles uit je handen genomen. Ik moest mijn paspoort en ticket inleveren en alle tassen van ieder werden op een hoop gegooid en op die manier werden we ingechecked. We begrepen geen woord van wat er gebeurde en maakten ons zorgen of alles wel naar de juiste bestemming gelabeled werd enzo. Daarna vroegen ze weer naar onze paspoorten. We legden uit dat we die al gegeven hadden maar dat werd niet begrepen en ik kan jullie verzekeren dat we het allemaal even benauwd kregen! Een hoop gedoe en het nam veel tijd in beslag en ik was opgelucht toen ik 20 minuten voor het vliegtuig vertrok dan eindelijk naar de gate kon. Lekker op weg naar huis! De reis verliep goed. Het vliegtuig zat vol maar ik had het geluk dat de twee mensen naast mij naar bussiness class verhuisden waardoor ik drie stoelen had en lekker languit kon liggen. Dan gaan 12 uur vliegen een stuk sneller! Ik was blij weer thuis te zijn maar nog blijer dat ik terug kon kijken op een hele leuke en geslaagde week in Japan! Sayonada (tot ziens :))! Japan Open 2002, uitreikings ceremonie

Sonja
18 mei 2002 Beste fans,

Ik had net al bijna een heel mailtje geschreven en toen drukte ik op een verkeerde toets en heb ik hem per ongeluk gedelete. Deze computer staat op het tennispark en het is heel moeilijk om een mailtje te schrijven omdat het toetsenbord een beetje anders is en als je op bepaalde toetsen of een bepaalde combinatie drukt verandert alles spontaan in het japans!!! heel irritant maar internet is hier wel gratis. Ik heb in de halve finale single van Yuka Chokyo gewonnen met 6-1 6-4. Ging wel lekker. Gelukkig heb ik wel wat bijgeleerd sinds de laatste keer dat ik tegen haar speelde! Danni heeft van Chyoko Ohmae gewonnen en dus moet ik morgen zowel met als tegen haar de finale spelen! Daar heb ik wel zin in. Voor de rest heb ik nu niks te vertellen want ik heb gisteren al geschreven en verder ben ik alleen op het tennispark geweest. Ik geloof dat we vanavond een barbecue hebben maar ik ga vragen of er dan ook zoveel leuks te doen is. Zo niet dan blijf ik denk ik in het hotel. Is ook wel eens lekker...

Hartelijke groeten,
Sonja
17 mei 2002 Beste fans,

Japan Open 2002, foto met Yuka Chokyu en Chioko Ohmae Vandaag heb ik dan eindelijk mogen spelen. Het werd wel tijd na drie dagen niks doen! De kwart finale single tegen Kanae Kitamoto ging erg goed. Ik was een klein beetje zenuwachtig want de eerste bus vertrok pas om 7.45 en ik zou om 8.00 met Danni (Daniela di Toro) trainen. Maar ik kwam dus pas om 8.30 aan! De wedstrijd begon om 9.00 en ik wilde ook nog wat tijd overhouden om me voor te bereiden maar gelukkig had Danni al ingespeeld en wilde ze mij ook nog even inspelen. Het was kort, maar genoeg om even het gevoel te krijgen. Ik speelde behoorlijk. Kanae is net als alle andere Japanners vast en vrij snel maar ze heeft geen wapens. Als je slecht speelt is het moeilijk tegen dat soort spelers doordat zij geen fouten maken en je de punten dus zelf moet winnen, maar ik speelde rustig en bekeken en het tempo lag veel te hoog voor haar. De eerste game van de tweede set verloor ik maar dat was dan ook alles. Ik kwam met een tevreden gevoel en 6-0 6-1 van de baan af.

Na de wedstrijd moest ik een interview geven. Vraag me niet waarvoor, de communicatie hier is al zo moeilijk. Ik kreeg wel een tolk maar zelfs die spreken niet altijd even goed Engels. Meteen door naar een tent waar een hele klas kinderen op me zat te wachten om me te bestoken met allerlei vragen. Ook hier weer een tolk natuurlijk die op alles wat ik zei ja knikte maar toen ik vroeg of ze het eigenlijk wel begreep zei ze nee. Ik weet dus niet wat ze die kinderen allemaal wijs gemaakt heeft. Midden in de vragensessie werd ik weggeplukt. Het was pas 11.00 maar ik kon de baan al op voor de halve finale dubbel! Het was leuk om met Danni te dubbelen. De eerste keer is natuurlijk altijd even wennen maar ze is ontspannen en wil er een leuke wedstrijd van maken. Dat betekende dat ik erg vaak naar het net gestuurd werd om mijn volley's te oefenen. Ik vond het heel leuk en het was ook wel nodig om af en toe variatie aan te brengen. Japanners komen vaak in een bepaald ritme terecht en als ze daar eenmaal inzitten dan kunnen ze dagen achter elkaar zo doorgaan. Wij hebben juist de neiging om als het wat saaier wordt meer fouten te gaan maken. En dus werd het in de tweede set nog even moeilijk...We wonnen met 6-1 7-5.

Het was vrij koud en ook wel een lange dag om daar te zitten wachten dus ben ik 's middags even terug geweest naar het hotel. Lekker in bad en even uitrusten want vanavond hadden we een welkomstfeest in de plaats Kanada. Het was net zoiets als woensdag maar dan in een andere plaats. Ontzettend leuk zoveel mensen als daar naartoe komen. Ze stonden zo opgesteld dat er een gang voor ons openbleef bij binnenkomst en ze bleven maar klappen. We hebben daar gegeten (helemaal niet allemaal zo Japans, het eten is hier best lekker) en daarna weer een heleboel optredens. Er waren veel kinderen die allemaal om handtekeningen vroegen en probeerden een praatje te maken. Ze kijken vaak hun ogen uit op "ons westerlingen". Ik heb ook nog een Japans dansje geleerd en nog wat woorden dus het was een leerzaam avondje over de Japanse cultuur. Het bevalt me een stuk beter dan ik van te voren gedacht had!
Mijn nieuwe fototoestel komt erg goed van pas hier. Ik heb in een dag al meer foto's gemaakt dan normaal in 4 weken!
Helaas kan ik ze niet allemaal opsturen want dat duurt te lang over het internet.

Hartelijke groeten,
Sonja
15 mei 2002 Beste fans,

Nou de eerste dag in Japan zit erop! Het begon dus niet zo goed met een bus die niet kwam en een telefoonnummver dat niet werkte maar gelukkig kwam ik iemand tegen die Engels sprak, een mobiele telefoon had en voor me de juiste persoon kon bellen. Ik ben dus nog niet op het park geweest en heb nog niet getraind maar ik heb een bye in de eerste ronde en hoef morgen nog niet te spelen dus het is niet zo erg.
Vanmiddag kwamen steeds meer mensen binnen en werd het hier wat drukker. Ik ben vanavond met Eric Stuurman gaan eten en het was een hele belevenis. We hadden een plattegrond van het centrum van het dorp waar we in zitten met daarop in het ngels wat voor soort restaurant het was. Dan wisten we in ieder geval zeker dat we niet in een Sushi bar terecht zouden komen. Eric is al een paar keer eerder in Japan geweest maar ook hij had het liefst gehad dat er een McDonalds in de buurt was geweest :) We zijn een eindje rond gaan rijden maar je hebt dus echt geen idee waar je binnekomt. Ik geloof dat ik een beetje begin te voelen hoe het is om analfabeet te zijn. Al die rare tekens! We haddeb wel geluk met het restaurantje waar we binnen stapte. Ze spraken geen Engels maar vertelde ons dat ze noodle soep hadden. Klonk wel ok maar ze wilden ons beter uitleggen wat het was dus pakte de eigenaar zijn telefoon en belde iemand op die Engels sprak. Die jongen bleek uit Maleisië te komen en een vriend te zijn van de Maleisische coach Zacharias. Die kennen we wel en is zelf ook heel aardig. De jongen studeert hier aan de universiteit en spreekt goed Engles en kan ook Japans verstaan, spreken en lezen (en schrijven misschien dan ook?) Het was wel handig om een tolk te hebben. Zo hebben we ook nog met de mensen die daar werkten kunnen praten. Er is in Nagasaku een park dat Huize Den Bosch heet. Dat is een groot Nederlands park met tulpen en windmolens etc. Het vrouwtje in het restaurant was er al 6 keer geweest en ze was benieuwd of dat ook echt bestond in Nederland. Nu wil ze er natuurlijk heen :) Het eten smaakte goed. Bouillon met bami, tauge, zeewier en varkensvlees. We kregen ook Japanse thee, die gelukkig niet zo vies was als de thee van papa in Amsterdam, maar echt lekker vond ik hem ook niet. Het eten hier moet wel heel gezond zijn. De enige dikke mensen die je hier ziet zijn de sumo worstelaars op tv. Verder zou dit wel een goed land zijn voor mama. Het lijkt wel of alles hier op kinderen is ingericht. Spiegels hangen laag, de wc is laag en de tafels en stoelen lijken wel kinder meubilair. Duidelijk ingericht op kleine Japanners ipv op grote Nederlanders.
Hoewel de taalbarriere erg groot is zijn de Japanners wel heel vriendelijk. Nou ja, je kent het wel, glimlachen, giechelen en ja knikken. Dan is het een opluchtig om Chyoko en Satoshi hier te hebben. Zij begrijpen hoe anders het hier is voor ons, zelf hebben ze de cultuurshock meegemaakt toen zij de eerste keer naar het Westen gingen. Chyoko begon meteen te vertellen waar ik een Italiaans restaurant kon vinden of anders een Chinees restaurant. En met Satoshi hebben Eric en ik de hele avond zitten kletsen. Twee jaar geleden sprak hij nog geen woord Engels en was hij ontzettend teruggetroken, nu heeft hij heel wat Engels geleerd en begint hij uit zichzelf te kletsen en grappen te maken. Nou, daar kunnen die stille Japanners wat van! Eric heeft zo'nboekje van hoe en wat in het Japans. Ongelooflijk handig want af en toe heb je dat echt nodig hier, anders kan je helemaal niks duidelijk maken. Dus wij zaten met Satoshi dat boekje te bestuderen en de meest schunnige dingen eruit te halen. Ik had in de Elsevier al wat over Japanners gelezen, barren met spiegels op de vloer met serveersters met korte rokjes zonder ondergoed dus wilden wij weten of dat echt zo populair is. Hier hebben ze er geen, maar als we naar Kobe komen willen ze ons er wel mee naar toe nemen. En die gesprekken gaan helemaal niet zo zachtjes en giechelig. Toch leuk om ook die andere kant een keer te zien.En als ik thuiskom is mijn Japanse vocabulait waarschijnlijk behoorlijk uitgebreid! Ik heb ooit bij neuropsychologie geleerd dat ze in Japan twee schrijftalen hebben. Dat was relevant omdat je voor een dyslectisch kunt zijn terwijl je het andere dan wel kunt lezen. Ik voor Satoshi hoe dat zat en hij vertelde dat ze zelfs drie verschillende talen hebben! Echt ongeloofelijk. Een taal is met karakters en moeilijk te leren. Daar ben je ongeveer tot je twintigste mee bezig. Maar als je het eenmaal kan lezen dan leest het wel snel omdat het zo'n korte taal is. Een andere taal is fonetisch, dat is voor woorden die oorspronkelijk uit een andere taal komen en waar dus geen karakter voor is. De derde taal snapte ik niet helemaal waar die voor is maar dat is een makkelijkere maar langzamere manier om Japans te lezen. Ik ben toch blij dat wij maar een taal hoeven te leren, dat is voor sommige mensen als moeilijk genoeg!
Morgen ga ik dus naar het tennispark om te trainen en er eens een kijkje te nemen. Morgenavond hebben we een opening ceremonie. Dat is wel leuk. Woensdag, vrijdag en zaterdag avond is er iets georganiseerd. Ik hoop dat ik op die manier nog iets van de Japanse cultuur meekrijg.

Hartelijke groeten,
Sonja
Beste fans,

De tweede dag Japan zit er ook al weer op maar ik heb er nog niet zo veel van gemerkt dat ik in Japan zit! Het leek Nederland wel want het heeft de hele dag geregend zonder ook maar een minuut te stoppen. Dat betekende de hele dag in het hotel zitten. We zitten over drie hotels verspreid maar gelukkig zit ik bij Eric en Paul Johnson en nog wat Engels sprekende mensen in het hotel. We hebben vooral gehangen. Omdat we niet in Fukoaka zitten maar een uur rijden daar vandaan konden we ook niet echt iets gaan doen. Maar het was toch wel gezellig. Bij het hotel hoort een soort cafetaria waar ook mensen van buiten het hotel naar toe komen. Ze hebben daar van alles te eten, ook broodjes enzo dus ik hoef voorlopig nog niet aan de Sushi :) We zijn hier een hele bezienswaardigheid en iedereen, of ze nou Engels spreken of niet, vraagt waar we vandaan komen en of we misschien een kopje koffie ofzo willen. En maar glimlachen en knikken die Japanners. Wel heel aardig allemaal. Maar regelen kunnen ze niet. Ik heb van een paar spelers al gezien dat als er iets anders gaat dan gepland ze daar niet mee on kunnen gaan. Enorm star, alles moet precies volgens plan verlopen. Door de regen is het hele schema natuurlijk ook in de soep gelopen en ze hebben wel wat binnenbanen maar ondanks dat hebben ze vandaag niet alle geplande wedstrijden gespeeld. Dat kon natuurlijk niet want om 7 uur moest iedereen bij de openings ceremonie aanwezig zijn. Het was jammer dat het regende want normaal schijnt dat buiten bij een heuvel te zijn, maar nu was het in een parkeergarage waar op sommige plaatsen de regen erdoorheen kwam. Volgens mij was het hele dorp uitgerukt want het was er superdruk. We kregen bonnen waarmee we eten konden halen en de hele parkeergarage stond vol met eettentjes met allemaal verschillend eten. Ook waren er traditionele optredens zoals dansjes, liedjes en trommels. Het was heel erg leuk, het enthousiaste me straalde ervan af! Ik heb veel foto's genomen maar de meeste zijn niet mooi geworden. Dat komt omdat het licht heel raar was in de parkeergarage en er veel smog hing. Hierdoor lijken zijn de foto's heel wazig. Het is te hopen dat het de rest van de week wel droog blijft en dat ik dan betere foto's kan nemen want het is het wel waard! Vooral de kinderen zijn erg schattig. De jeugd leert wel Engels nu en ze komen naar het toernooi om hun Engels te kunnen oefenen. Ik heb een foto meegestuurd van een paar meisjes die in traditionele kleding liepen. Ze zijn pas 10 jaar maar konden al wel een beetje Engels. Beter dan de meeste van hun ouders!
Er waren ook drie Westerse meisjes bij de opening ceremonie. Ik zag ze staan van een afstand en zei tegen Sandra Kalt uit Zwitserland dat een van de meisjes er zo Nederlands uit zag. Sandra vond dat ook dus ik ernaar toe om te vragen waar ze vandaan kwam. Cananda zei ze. Dus ik vertelde dat ik dat vroeg omdat ze er Nederlands uitziet en toen antwoordde ze in goed Nederlands dat hoewel ze haar hele leven in Canada gewoond heeft haar beide ouders Nederlands zijn en de rest van de familie ook nog in Nederland woont! Wat een toeval. Ze woont nu al twee jaar hier om Engelse les te geven en ze zei dat ze in het weekend zou komen kijken.
Morgen hoef ik nog steeds niet te spelen. Ik moet tegen de winnaar van Sakamoto en Kitamoto en die hebben vandaag niet kunnen spelen door de regen. Wrel een beetje saai om hier drie dagen te zijn zonder te spelen maar als het morgen droog is kan ik misschien wel gaan trainen want dat ging vandaag dus ook niet. Jullie zijn vandaag gaan stemmen, ik ben benieuwd wat de uitslag wordt! Het is nu nog te vroeg maar als ik morgen wakker word zal ik eens op internet gaan kijken.

Hartelijke groeten,
Sonja
7 april 2002 Sonja heeft het damesdubbelspel gewonnen op de Florida Open Wheelchair Tennis Championships in Boca Raton, Florida, USA. Samen met Maaike Smit versloegen ze na een trage start het Nederlands/Amerikaanse duo Sharon Walraven/Sharon Clark met duidelijke cijfers: 7-5, 6-0. In het enkelspel verloor Sonja in de halve finale van de latere toernooiwinnares Maaike Smit met 2-6, 4-6.
29 maart 2002 Sonja heeft de halve finale van het dubbelspel tegen Djoke van Marum en Betty Klave verloren.Tot aan het einde van de derde set ging de wedstrijd heel gelijk op, zoals via live scores op internet te volgen was op www.nasdaq-100open.com. In de tiebreak verslikten Maaike en Sonja zich nogal in de hoge ballen van de tegenstanders en ze verloren uiteindelijk met 6-3, 3-6, 6-7(1-7).

Onlangs heeft Omroep Eindhoven TV een interview opgenomen met Sonja in sporthal de Gentiaan in Son. Het interview wordt uitgezonden op a.s. zondagmiddag 31 maart om 13.00 uur op Omroep Eindhoven TV. Op deze kabelzender wordt de rest van de week Omroep Eindhoven Tekst TV uitgezonden. Een herhaling volgt op zondag 14 april.

We wensen iedereen hele fijne paasdagen
28 maart 2002
Op dit moment speelt Sonja de Nasdaq 100 Open Championships in Key Biscayne. Het toernooi voor de beste 8 dames en 16 heren in het rolstoeltennis wordt tegelijkertijd gehouden met het ATP toernooi, wat tot leuke of onverwachte ontmoetingen kan leiden.

Op dinsdag gaf Sonja voor haar rolstoelsponsor Invacare een clinic. "Martina Navratilova kwam bij de lift naar ons toe en vroeg of we een demo of zo gingen spelen. Ze was heel aardig en het is altijd grappig als zo iemand zichzelf voorstelt ook al weet iedereen al wie ze is. Venus Williams kwam net binnen toen ik eruit wilde en knalde zo de deur in mijn gezicht. Kan ik haar niet kwalijk nemen, ze is zo lang, en wij zitten zo laag. Maar ze schrok zich rot en bleef maar sorry zeggen."

De loting was een voortzetting van de serie in Australië: opnieuw trof Sonja een hele sterker tegenstandster in de eerste ronde, de nummer één geplaatste Maaike Smit.
"We gingen pas om 18.30 de baan op! Het was wel leuk want dat hadden ze speciaal gedaan omdat er een pauze tussen de dag- en avondwedstrijden zat en er dan meer mensen zouden komen kijken. Dat was ook het geval, we hadden behoorlijk veel publiek en ze waren heel enthousiast.
De wedstrijd was super. Enorm hoog niveau en het ging heel gelijk op. Lange games en lange rallies en eigenlijk gingen alle slagen, zelfs mijn service, goed. Helaas was dat bij Maaike ook het geval en heeft ze met 4-6 6-3 6-3 gewonnen. Ik was helemaal uitgeput na de wedstrijd, zo moe dat ik door mijn lenzen niet meer scherp kon kijken.

Na de wedstrijd zijn we gaan eten en nu gaat het wel weer. Maar ik moet zo wel naar bed want Maaike en ik moeten morgen de derde wedstrijd na 11 dubbelen tegen Djoke en Betty."
 Key Biscayne, op het NASDAQ 100 toernooi, 2002
Sonja bij de finale Williams-Capriatai in Key Biscayne.
12 februari 2002
Als no. 5 op de wereldranglijst valt Sonja in Australië in het enkelspel net buiten de geplaatste spelers. Dat zijn namelijk de eerste vier van de wereld en die zijn in Australië ook allemaal aanwezig. Daardoor wordt haar tegenspeelster in de eerste ronde door loting bepaald. Alsof de duvel ermee speelt lootte Sonja bij de Australian Open voor de derde achtereenvolgende keer een zware tegenstandster. Dit keer was het Daniela di Toro, de nummer drie van de wereld die ook nog eens goed in vorm is. Sonja verloor met 3-6, 6-2 in een wedstrijd die ze omschreef als "niet heel slecht, maar het serveren ging voor geen meter".
Het is voor haar wel saai om steeds zo vroeg uit het toernooi te liggen. Gelukkig zijn er dan nog de dubbels, waar ze samen met Esther opnieuw de finale bereikte tegen Maaike Smit en lokale favoriete Daniela di Toro. Ze verloren in een driesetter: 2-6, 6-4, 2-6. Het was een leuke wedstrijd, alleen was het publiek erg nadrukkelijk op de hand van Danni.
Demonstratie Straattennis, Australian Open 2002Om een breed publiek kennis te laten maken met rolstoeltennis speelde Sonja de dag voor aanvang van het tournooi midden in het centrum van Melbourne een demonstratie straattennis.
04 februari 2002
Bij de Sydney International had Sonja in het enkelspel opnieuw een zware loting. Na een gemakkelijke winst op de Amerikaanse Beth Arnoult met 6-4, 6-0, moest ze het al in de kwartfinale opnemen tegen Esther Vergeer. Met het spel van de wereldkampioene in combinatie met een harde wind die over de baan stond wist Sonja niet goed raad: 2-6, 1-6.
De finale in het dubbelspel was een herhaling van de vorige week. Daarin ontmoetten Sonja en Esther opnieuw Maaike Smit en Daniela di Toro, maar nu waren de rollen omgedraaid. "Esther en ik speelden met name in de eerste set heel slecht. De tweede set ging het wel een stuk beter maar die verloren we toch. De score was 6-1, 6-4", schrijft Sonja.
Maandag vliegt Sonja weer terug naar Melbourne voor de Australian Wheelchair Championships die voor het eerst de status van Super Series heeft gekregen.
 Haven van Sydney, 2002 Sydney International
28 januari 2002
Afgelopen dagen heeft Sonja de Classic 8's gespeeld in Melbourne. Dit is een toernooi voor de beste acht heren en dames van de wereldranglijst en werd tegelijkertijd met het Australian Open Grand Slam toernooi gehouden.
In het enkelspel had Sonja een zware loting. Al in de eerste ronde moest ze het opnemen tegen Maaike Smit, de no. 2 van de wereld en verloor met 5-7, 3-6.
Samen met Esther Vergeer bereikte ze in het dubbelspel de finale en versloegen ze Maaike Smit en Daniela di Toro met 6-4, 6-4. Dat leverde naast de trofee en de bloemen ook zo'n schattige kangaroe op, zie foto.

De combinatie met de Grand Slam was voor Sonja een leuke belevenis, zoals ze zelf schrijft.
"Het park is enorm groot en we zitten aan de ene kant maar spelen aan de andere kant. Dat betekent dat we dus met onze stoelen het hele park over moeten met een aantal heuveltjes erin. Ik had de eerste dag meteen al spierpijn!
Vandaag heb ik wel wat beroemdheden gezien. Vanochtend stond Johansson naast ons te trainen en daarna kwam Hingis en op een andere baan Capriati. Ik zag Hingis en Capriati ook de laatste minuut voordat ze de baan op gingen. Vooral Capriati leek erg zenuwachtig. De wedstrijd heb ik binnen op tv gekeken en Esther en ik waren de enige die voor Hingis waren. Echt sneu zoals ze verloor...En helemaal omdat iedereen dat zo leuk schijnt te vinden. Toen we de baan op moesten voor onze dubbel kwamen we Capriati weer tegen. Net nadat ze van de baan kwam. Wel vreemd hoor om daar zo dicht op te zitten! Onze dubbel ging trouwens heel goed. We speelden heel relaxed en hadden ook veel plezier en hebben met 6-4 6-4 van Danni en Maaike gewonnen. Het laatste gedeelte van de dubbel hebben we binnen gespeeld omdat het ging regenen.
Maaike heeft een foto gemaakt van Esther en mij met onze bloemen, trofeeen en kangaroes. Die bloemen hebben we maar meteen weggegeven, daar kunnen we hier toch niks mee. Wel leuk dat we ook van die kangaroes krijgen, net als bij de valide tennissers."
 2002 Austrialan open, winst dubbelspel