Beste fans, Afgelopen maandag 9 december is Sonja gehuldigd als Sportvrouw van het Jaar 2002 van de gemeente Eindhoven. Eerst werd tijdens een besloten buffet in de foyer van het Eindhovense Muziekcentrum Frits Philips aan een aantal sporters, waaronder Sonja, de Sportpenning van de gemeente Eindhoven uitgereikt door wethouder mevrouw Mittendorff. Aansluitend werden in de grote zaal van het Muziekcentrum voor een groot publiek de onderscheidingen uitgereikt voor de Sportman, Sportvrouw en Sportploeg van het Decennium. Die gingen respectievelijk naar Pieter van den Hoogenband, Inge de Bruijn en de PSV voetbalploeg. Sonja ontving de fraaie handgeblazen glazen trofee voor Sportvrouw van het Jaar 2002 uit handen van tennisser Paul Haarhuis. Ze was er heel erg blij mee. |
Rolstoeltennisster Sonja Peters werd geëerd als sportvrouw van het jaar 2002. Bij de mannen ging ook die prijs naar Pieter van den Hoogenband, vanwege zijn goede prestaties op de EK in Berlijn. Bij zijn afwezigheid en griep van vader Cees-Rein gaf moeder Astrid gisteravond acte de presence. Spontane speech De enige prijswinnaar die op het podium een spontane speech hield was de Eindhovense Sonja Peters. 'Dankjewel dat ik gekozen ben, dit betekent heel veel voor me. Rolstoeltennis is altijd een ondergeschoven kindje en daarom ben ik blij met deze aandacht voor de sport', zei ze stralend in de microfoon. Ze werd daarbij omringd door de selectie van Oranje Zwart. De hockeyers, winnaar van de Europa Cup II en de Nederlandse zaaltitel, werden gehuldigd als sportploeg van het afgelopen jaar. O.Z. was óók genomineerd als ploeg van het decennium, maar die eer ging - en dat was geen grote surprise - naar PSV-voetbal. Verdediger André Ooijer nam de prijs namens het team in ontvangst en oogstte applaus toen hij en passant het landskampioenschap voor de huidige voetbaljaargang beloofde. |
Sonja bij prijsuitreiking van de Masters 2002 |
Sonja heeft in de finale van de Masters met een minimaal verschil van Esther Vergeer verloren. Heel, heel jammer. Zoveel mensen die haar ook de overwinning van harte gunden! De finale was voor een duizendkoppig publiek bijzonder aantrekkelijk, voor de vele fans van Sonja zenuwslopend en de uitslag voor Sonja, en niet alleen zij, een stevige teleurstelling, zo dicht als ze bij de winst was geweest. Sonja speelde bijzonder geconcentreerd en vastberaden en haalde zo met 6-4 de eerste set binnen tegen een nerveuze Esther. Op 4-2 voorsprong in de tweede set begon er onbewust toch iets van zenuwen op te spelen. Sonja bleef echter goed tennissen, maar toch kon Esther het initiatief overnemen en met 4-6 de score gelijktrekken. De derde set ging heel gelijk op met vaak het initiatief aan Sonja’s kant. Op 5-4 kon ze serveren voor de wedstrijd, maar Esther trok weer gelijk. Uiteindelijk werd het tiebreak waarin Esther net weer dat beetje extra had om de winst te pakken: 7-3. Na het laaste punt volgde bij Sonja een emotionele ontlading waarbij racket en pet door de lucht vlogen en er wat traantjes kwamen. Heel begrijpelijk als je zo ontzettend dicht bij de overwinning bent geweest. In het interview voor het publiek onmiddellijk erna vertelde Sonja “ Normaal ben ik na afloop niet zo kwaad, maar er zat zoveel spanning in en het was zo’n spannende wedstrijd. Ik ben al heel lang niet meer zodichtbij Esther geweest. Ik ging de wedstrijd in met het gevoel dat ik niets te verliezen had, maar op het moment dat je dichtbij komt krijg je het gevoel dat je toch wat te verliezen hebt. Ja, ik ben heel teleurgesteld. Maar ik vond het een leuke wedstrijd, goede wedstrijd. Ik heb het gevoel gehad dat ik goed door bleef slaan. Ik merkte wel dat Esther zenuwachtig was, maar ik vind het erg knap van haar dat ze tegen het einde toch een tandje bij kan zetten en het dan afmaakt”. Op de vraag hoe lang ze nodig heeft om het te verwerken antwoordt ze: “Niet zo erg lang. Ik ga me even terugtrekken en dan zie je me weer gewoon onder de mensen”. We zijn bijzonder trots op Sonja die een geweldig sterk toernooi heeft gespeeld en als enige Esther zo het vuur aan de schenen heeft kunnen leggen. |
Op de US Open in San Diego is Sonja tweede geworden. In de finale van dit Super Series toernooi verloor ze van Esther Vergeer met 6-3, 6-0. Het was een wedstrijd van topniveau met lange rallies en in een heel hoog tempo, maar het was vooral Esther die de games wist te winnen. Sonja was dan ook heel tevreden over haar spel, maar niet over de score. "Het was een hele goede finale", vertelt ze. "Ik heb heel lekker gespeeld, heb een heel goed gevoel over wat ik deed en bleef de hele wedstrijd goed doorslaan. Iedereen tegen wie ik nu gespeeld zou hebben had ik van de baan geslagen.......behalve Esther. Die is op dit moment een klasse apart en al ruim twee jaar ongeslagen". In het dubbelspel werd Sonja samen met Australische partner Daniela di Toro in de halve finale uitgeschakeld door het Canadese/Japanse duo Yuka Chyoku/Chiyoko Ohmae 6-1, 7-5. Het was zo'n wedstrijd waarbij niks wilde lukken bij allebei. Het laatste tournooi van dit jaar zijn de NEC Wheelchair Tennis Masters die van 12 tot 17 november in Amersfoort worden gehouden. In het dubbelspel speelt Sonja samen met het jonge talent Jiske Griffioen. We houden jullie op de hoogte. |
Bloemen van sponsor NRG |
We hebben een wereldkampioen in huis! Samen met het Nederlandse damesteam rolstoeltennis heeft Sonja de Invacare World Team Cup gewonnen. Dit wereldkampioenschap voor landenteams werd afgelopen week in Tremosine in Italië gehouden met teams uit 31 landen. Het als eerste geplaatste Nederlandse team met coaches Aad Zwaan en Ton Janssen deed wat van hen verwacht werd. Ze versloegen achtereenvolgens Frankrijk en Japan met 3-0. In de finale tegen Amerika won Sonja gemakkelijk van Karin Korb met 6-2, 6-0. "Voor de wedstrijd was ik nog wel gespannen maar eenmaal op de baan liep het als een fluitje". Haar teamgenoot Esther Vergeer maakte vervolgens het karwei af en won al even gemakkelijk van Sharon Clark met 6-0, 6-3. De dubbel werd toen niet meer gespeeld, de winst was immers binnen! Op de foto (van de ITF site) van links naar rechts: Sonja, Sharon Walraven, Aad Zwaan, Esther Vergeer en Maaike Smit (geblesseerd). Deze week komen er betere foto's op Sonja's site. Vanwege het ontbreken van internet mogelijkheden kon Sonja jullie helaas niet zelf op de hoogte houden. Over twee weken vertrekt ze alweer naar San Diego om haar titel te verdedigen van de US Open die van 8 tot 13 october wordt gespeeld. |
NIEUWS Na een week rust en fysiotherapie had Sonja geen last meer van haar schouderblessure en had weer volop zin in de Swiss Open. In het enkelspel kwam ze al in de halve finale Esther Vergeer tegen. Die was in een supervorm en Sonja was dan ook kansloos: "Ik heb met 6-0, 6-1 van Esther verloren. Ik had er gewoon niks tegen in te brengen zo goed was ze. Heel frustrerend maar echt niks aan te doen. Volgens mij speelde ze met een toverstokje in plaats van een racket". In de dames dubbel bereikte ze samen met Betty Klave de finale tegen Esther Vergeer en Maaike Smit. Dat ging heel aardig maar ze verloren met 6-4, 7-6 (7-4). De mixed dubbel is een verhaal apart. Die speelde Sonja samen met de amerikaan Nick Taylor, een quad in een electrische rolstoel. De quads zijn een aparte categorie in het rolstoeltennis voor mensen met een handicap aan zowel armen als benen. Nick en Sonja zorgden voor een unieke prestatie door ondanks deze extra handicap de finale te bereiken. Dat werd ook een leuke wedstrijd die vanwege de regen als pro-set werd gespeeld en die ze met 6-8 verloren van (alweer) Esther Vergeer en aankomend frans talent Michael Jeremiasz. |
![]() |
Op de British Open in Nottingham heeft Sonja tweemaal de finale bereikt. Een prima prestatie op dit prestigieuze Super Series toernooi, wat te vergelijken is met een Grand Slam bij het valide tennis en dus ook weer de nodige ranking punten oplevert. Sonja bereikte de finale in het enkelspel door fraaie overwinningende op tweemaal British Open kampioene Daniela di Toro uit Australië (6-1, 4-6, 6-3) en op de nummer twee van de wereld Maaike Smit (6-2, 7-5). In de finale tegen Esther Vergeer hing een sensatie in de lucht. Het was namelijk precies twee jaar geleden dat Sonja de laatste was die van Esther wist te winnen...jawel, op diezelfde British Open. Maar nummer één van de wereld en Olympisch kampioene Esther liet zich niet verrassen, won met 7-5, 6-3 en blijft ongeslagen. In het dubbelspel bereikte Sonja samen met Daniela di Toro ook de finale waarin ze het tegen Esther Vergeer en Maaike Smit moesten opnemen. Het was een hele leuke partij, maar ze kwamen toch wel tekort en verloren met 3-6, 1-6. Tijdens het toernooi was er nog hoog bezoek van Hare Koninklijke Hoogheid de Hertogin van Gloucester. |
Opnieuw heeft Sonja de finale van een toernooi bereikt. Op de Dutch Open versloeg Sonja in de halve finale met powertennis de nummer twee van de wereld Maaike Smit: 6-2, 6-4. Het toernooi werd voor de eerste keer op een mooie lokatie in Rotterdam gehouden op een steenworp afstand van dierenpark Blijdorp. De giraffen aan de overkant van de weg rekten af en toe hun nekken om het fraaie tennis beter te kunnen volgen en regelmatig vloog een paar ooievaars over. In de finale kon Sonja echter het tempo van wereldkampioene en nummer één van de wereld Esther Vergeer niet helemaal bijhouden. Esther is inmiddels al bijna twee jaar ongeslagen! Sonja speelde geen dubbels om te kunnen assisteren bij het internationale Junior Camp wat tegelijkertijd werd gehouden. Haar eigen tenniscarriere kreeg een beslissende impuls op het allereerste Camp. Ze vond het dan ook ontzettend leuk om de groep van 34 kinderen in de leeftijd van zo'n 10 jaar tot 18 jaar te helpen zich verder te ontwikkelen. Diversen daarvan zullen in de toekomst zeker bij de top gaan horen. |
Beste fans, De Kiwanis Brabants Open is een nationaal toernooi, wat Sonja vooral heeft gespeeld voor de gezelligheid. Maar natuurlijk wilde ze evengoed wel winnen. In het enkelspel verloor Sonja al in de kwartfinale van aankomend jeugdig talent Jiske Griffioen met 2-6, 4-6. Zo'n wedstrijd waarin het niet lekker loopt en bij de tegenstander alles lukt. Jammer, maar niet dramatisch. In het dubbelspel beleefde ze veel lol samen met Esther Vergeer en wonnen ze in de finale vrij gemakkelijk van Maaike Smit en Mette van Dongen: 6-0, 4-6 (middagdutje), 6-1. Diverse sponsors en een aantal fans waren aanwezig. Een opmerkelijke toeschouwer was oma Peters die met haar 97 jaar Sonja's verrichtingen nog steeds op de voet volgt. Sonja heeft nog twee weekjes wat vrije tijd, maar daarna staat er zes weken op rij een aantal europese toernooien op de agenda. |
Maandagochtend moest ik alweer veel te vroeg mijn bed uit voor de terugreis. Op het vliegveld kreeg ik nog een laatste beetje Japan mee. Echt ongeloofelijk, maar zelfs daar spreken ze geen Engels! Het toernooi had een tolk mee gestuurd maar die spreekt slechter Engels dan de gemiddelde Nederlander...En zoals ik de hele week al gemerkt had wordt alles uit je handen genomen. Ik moest mijn paspoort en ticket inleveren en alle tassen van ieder werden op een hoop gegooid en op die manier werden we ingechecked. We begrepen geen woord van wat er gebeurde en maakten ons zorgen of alles wel naar de juiste bestemming gelabeled werd enzo. Daarna vroegen ze weer naar onze paspoorten. We legden uit dat we die al gegeven hadden maar dat werd niet begrepen en ik kan jullie verzekeren dat we het allemaal even benauwd kregen! Een hoop gedoe en het nam veel tijd in beslag en ik was opgelucht toen ik 20 minuten voor het vliegtuig vertrok dan eindelijk naar de gate kon. Lekker op weg naar huis! De reis verliep goed. Het vliegtuig zat vol maar ik had het geluk dat de twee mensen naast mij naar bussiness class verhuisden waardoor ik drie stoelen had en lekker languit kon liggen. Dan gaan 12 uur vliegen een stuk sneller! Ik was blij weer thuis te zijn maar nog blijer dat ik terug kon kijken op een hele leuke en geslaagde week in Japan! Sayonada (tot ziens :))! |
Vandaag heb ik dan eindelijk mogen spelen. Het werd wel tijd na drie dagen niks doen! De kwart finale single tegen Kanae Kitamoto ging erg goed. Ik was een klein beetje zenuwachtig want de eerste bus vertrok pas om 7.45 en ik zou om 8.00 met Danni (Daniela di Toro) trainen. Maar ik kwam dus pas om 8.30 aan! De wedstrijd begon om 9.00 en ik wilde ook nog wat tijd overhouden om me voor te bereiden maar gelukkig had Danni al ingespeeld en wilde ze mij ook nog even inspelen. Het was kort, maar genoeg om even het gevoel te krijgen. Ik speelde behoorlijk. Kanae is net als alle andere Japanners vast en vrij snel maar ze heeft geen wapens. Als je slecht speelt is het moeilijk tegen dat soort spelers doordat zij geen fouten maken en je de punten dus zelf moet winnen, maar ik speelde rustig en bekeken en het tempo lag veel te hoog voor haar. De eerste game van de tweede set verloor ik maar dat was dan ook alles. Ik kwam met een tevreden gevoel en 6-0 6-1 van de baan af. |
Op dit moment speelt Sonja de Nasdaq 100 Open Championships in Key Biscayne. Het toernooi voor de beste 8 dames en 16 heren in het rolstoeltennis wordt tegelijkertijd gehouden met het ATP toernooi, wat tot leuke of onverwachte ontmoetingen kan leiden. Op dinsdag gaf Sonja voor haar rolstoelsponsor Invacare een clinic. "Martina Navratilova kwam bij de lift naar ons toe en vroeg of we een demo of zo gingen spelen. Ze was heel aardig en het is altijd grappig als zo iemand zichzelf voorstelt ook al weet iedereen al wie ze is. Venus Williams kwam net binnen toen ik eruit wilde en knalde zo de deur in mijn gezicht. Kan ik haar niet kwalijk nemen, ze is zo lang, en wij zitten zo laag. Maar ze schrok zich rot en bleef maar sorry zeggen." De loting was een voortzetting van de serie in Australië: opnieuw trof Sonja een hele sterker tegenstandster in de eerste ronde, de nummer één geplaatste Maaike Smit. "We gingen pas om 18.30 de baan op! Het was wel leuk want dat hadden ze speciaal gedaan omdat er een pauze tussen de dag- en avondwedstrijden zat en er dan meer mensen zouden komen kijken. Dat was ook het geval, we hadden behoorlijk veel publiek en ze waren heel enthousiast. De wedstrijd was super. Enorm hoog niveau en het ging heel gelijk op. Lange games en lange rallies en eigenlijk gingen alle slagen, zelfs mijn service, goed. Helaas was dat bij Maaike ook het geval en heeft ze met 4-6 6-3 6-3 gewonnen. Ik was helemaal uitgeput na de wedstrijd, zo moe dat ik door mijn lenzen niet meer scherp kon kijken. Na de wedstrijd zijn we gaan eten en nu gaat het wel weer. Maar ik moet zo wel naar bed want Maaike en ik moeten morgen de derde wedstrijd na 11 dubbelen tegen Djoke en Betty." |
![]() Sonja bij de finale Williams-Capriatai in Key Biscayne. |
Bij de Sydney International had Sonja in het enkelspel opnieuw een zware loting. Na een gemakkelijke winst op de Amerikaanse Beth Arnoult met 6-4, 6-0, moest ze het al in de kwartfinale opnemen tegen Esther Vergeer. Met het spel van de wereldkampioene in combinatie met een harde wind die over de baan stond wist Sonja niet goed raad: 2-6, 1-6. De finale in het dubbelspel was een herhaling van de vorige week. Daarin ontmoetten Sonja en Esther opnieuw Maaike Smit en Daniela di Toro, maar nu waren de rollen omgedraaid. "Esther en ik speelden met name in de eerste set heel slecht. De tweede set ging het wel een stuk beter maar die verloren we toch. De score was 6-1, 6-4", schrijft Sonja. Maandag vliegt Sonja weer terug naar Melbourne voor de Australian Wheelchair Championships die voor het eerst de status van Super Series heeft gekregen. |
![]() |
De combinatie met de Grand Slam was voor Sonja een leuke belevenis, zoals ze zelf schrijft. "Het park is enorm groot en we zitten aan de ene kant maar spelen aan de andere kant. Dat betekent dat we dus met onze stoelen het hele park over moeten met een aantal heuveltjes erin. Ik had de eerste dag meteen al spierpijn! Vandaag heb ik wel wat beroemdheden gezien. Vanochtend stond Johansson naast ons te trainen en daarna kwam Hingis en op een andere baan Capriati. Ik zag Hingis en Capriati ook de laatste minuut voordat ze de baan op gingen. Vooral Capriati leek erg zenuwachtig. De wedstrijd heb ik binnen op tv gekeken en Esther en ik waren de enige die voor Hingis waren. Echt sneu zoals ze verloor...En helemaal omdat iedereen dat zo leuk schijnt te vinden. Toen we de baan op moesten voor onze dubbel kwamen we Capriati weer tegen. Net nadat ze van de baan kwam. Wel vreemd hoor om daar zo dicht op te zitten! Onze dubbel ging trouwens heel goed. We speelden heel relaxed en hadden ook veel plezier en hebben met 6-4 6-4 van Danni en Maaike gewonnen. Het laatste gedeelte van de dubbel hebben we binnen gespeeld omdat het ging regenen. Maaike heeft een foto gemaakt van Esther en mij met onze bloemen, trofeeen en kangaroes. Die bloemen hebben we maar meteen weggegeven, daar kunnen we hier toch niks mee. Wel leuk dat we ook van die kangaroes krijgen, net als bij de valide tennissers." |
![]() |